Hieronder treft u het laatste verslag van onze keizer in zijn fietstocht naar Rome. Alle wegen leiden naar Rome zegt men doch deze sportprestatie en pelgrimstocht van 1900km en 17.500 hm zijn van een uitzonderlijk kaliber.

WTC ELST is fier op zijn keizer.

Van harte proficiat!

Wim.

Dag 13

14 juli- Bolsena – Rome

119 km – 1645 Hm – 6.15 uur

Eindelijk is het zover, de dertiende en laatste etappe, met als eindbestemming Roma.

Een stevig ontbijt, buiten geserveerd, gaf ons de nodige kracht, om alles tot een goed einde te brengen.

Onze Luc, deed zoals alle dagen, het transport van de zware valiezen en een grondig onderhoud van mijnen bike.

De rit begon naar wens, doch na 15 km begon de miserie.

Na 50 km had ik reeds 1100 Hm op mijn teller.

Terug kreeg ik daarna onze Luc als rustbrenger op mijn route en na een volle bidon en een sappig appeltje, werd met veel motivatie en wilskracht, de eindstrijd naar Rome ingezet.

Ik volgde getrouw mijn GPS en tot mijn verbazing, arriveerde ik aan ons hotel in Rome na 119 km.

De doortocht via het Sint Pietersplein, was niet voorzien in de rit.

Ik bracht Luc op de hoogte, doch moest van hem naar het plein komen, om foto s te nemen met de fiets.

Op dat moment werd ik op de hoogte gebracht van het complot, dat mijn zus Ann, met haar man Philippe, mijn aankomst op het plein zouden filmen, met de outfit van WTC Elst. Velen wisten hier van , natuurlijk ik niet.

Het was een unieke verrassing dit te mogen meemaken en vroeg aan Emmanuel, een taxichauffeur van ons hotel, om mij naar het plein te brengen met de fiets.

Na de emotionele ontmoeting op het plein en het nemen van de foto’s, als souvenir, werd ik in het bezit gesteld van 2 mooie kaarten van 2 vrouwen, om wie ik enorm veel geef.

Hierna volgde een anekdote om nooit meer te vergeten. Mijn schoonbroer stelde voor, om het plein op te rijden met de fiets, om dat uniek moment vast te leggen, toen ik werd nagereden door de politie en de aanmaning kreeg om van mijn fiets te stappen. Politie uw vriend zeggen ze dan.

Om alle emoties een beetje te verwerken, dronk de Keizer, een eerste alkoholische drankje, gepaard gaand met een gezellig Italiaans etentje.

Het is en zal voor mij een onvergetelijk dag en moment worden, iets waar ik zo naar uitkeek, spijtig genoeg zonder mijn partner Zita, aan wie ik constant heb gedacht, alsook aan mijn zoon Laurens.

Nu het bedje in en morgen begint de eerste dag, waar er zal genoten worden, van het romantische Rome, met al zijn historische gebouwen en mooie monumenten.

Bedankt hierboven dat ik dit allemaal mocht beleven en meemaken, alsook nog een speciaal woordje van dank aan mijn begeleider Luc want zonder zijn steun en hulp, was dat nooit mogelijk geweest.

Thx Luc 😊😊😊