Hieronder kan u de speech nalezen die Luc Van den Borre verzorgde tijdens de ontvangst van de kampioenen van WTC ELST op het gemeentehuis te BRAKEL op 25/10/2025:

Mevrouw de burgemeester, schepenen.

Heden voer ik hier het woord als keizer van WTC Elst.

Om problemen te vermijden en te voorkomen, heb ik nazicht gedaan van de statuten.

In artikel 25 Okt 25, staat klaar en duidelijk vermeld , dat keizer, boven het college staat van burgemeester en schepenen.

Mevrouw de burgemeester, mag ik dan het woord voeren en vooraan uw plaats innemen?

Wat ik wel vergeten te vermelden was, dat er bij artikel 25 Okt 25 een kruisje staat en dat betreft de financiële kant, dat ik serieus zal moeten dimmen.

Ik kom graag in deze mooie trouwzaal en ben het al een beetje gewoon.

Hier kan men zich uitleven in een andere functie, zoals verleden jaar ik een tijdje burgemeester Stefaan mocht zijn.

Er was maar 1 nadeel, dat er na de huldiging enkele drones boven mijn woning te zien waren.

Ik wil mij nu uitleven als voorzitter WTC Elst en zeg hierbij ” Youpie ”  mevrouw de burgemeester en dat is onder ons.

Ik kan U nu feliciteren als waarnemend burgemeester en dit al voor de derde maal, 3x is scheepsrecht.

U bent nu ook al met pensioen en U zal zich  hierbij volledig kunnen inzetten voor de mensen van Brakel.

Ik wens ook burgemeester Alexander De Croo het beste toe voor de uitdaging in de VN, alsook zijn 50 ste verjaardag.

Ik ben een fiere en tevreden voorzitter.

We bestaan 45 jaar, hebben een 60 leden, met dit jaar 6 nieuwkomers.

Bij ons staat vriendschap, sportiviteit en samenhang op de eerste plaats.

Belangrijk dit seizoen, vond ik ons eetfestijn, wat terug een succes was, ons fietsweekend naar Mons en het dorpsontbijt te Elst, waar toch een grote groep van ons aanwezig was.

De koffie, werd er geschonken door schepen Sabine en die was zeer lekker.

Ik wil daarom ook mijn bestuur bedanken voor de nodige inzet dit seizoen, zijnde ondervoorzitter Dave, Elfie de verantwoordelijke voor de kledij en Marc die zorgt voor het klassement.

Johan onze secretaris, de tussenpersoon van het bestuur met de  leden, met het versturen van de nodige mails, ter info van onze evenementen.

Hij heeft zich spijtig genoeg gespecialiseerd in het versturen van rappels, maar op het einde van de rit, krijgt hij wel de nodige antwoorden.

Als laatste onze penningmeester Frank wil ik bedanken.

Ik ga binnenkort een aanpassing voorleggen om zijn functie te veranderen in euromeester, gezien hij er telkens in slaagt, tijdens  de receptie van Nieuwjaar, een positieve balans neer te leggen.

Bij ons zijn er dus geen ontslagen of stakingen.

Ik bedank onze leden, die iedere zondag tussen maart en oktober aanwezig zijn, met een gemiddelde van rond de 30 wielertoeristen, met de nodige strijdlust en overgave.

Ik bedank ook mijn kapiteins zijnde voor de A ploeg Guido, voor de Bploeg Jurgen en voor de Cploeg Peter, voor het opmaken van de ritten, de voorbereiding met verkenning en begeleiding en zorgen voor de veiligheid op de drukke wegen met talrijke kruispunten.

Ik bedank de sponsors zijnde

Rebotec, met Renzo Bogaert,

Herberg thoeksken,  met Michel en Marleen

en de 3 Advokaten met Wim De Pooter.

We zijn nu al volop bezig met het zoeken naar sponsors en in die zin, heb ik hierover al een gunstig bericht gehoord, dewelke zeer positief is voor onze euromeester Frank.

Aanvankelijk waren ze met 3 advokaten en nu al met 17.

In de wandelgangen van de Rechtbank, heb ik vernomen dat ieder een deel sponsorgeld gaat inbrengen.

Ik bedank ook ons lokaal, met Michel en Marleen, die ons 15 jaar in de watten hebben gelegd.

Na meer dan 30 jaar stoppen ze ermee, dit na 4 generaties.

Vandaag als afsluiter van ons seizoen, is er voor de WTC  nog een receptie en een beetje later is er de laatste tap voor iedereen.

Ik zou zeggen, allen daarheen.

Ik heb wel vastgesteld, dat er geen nieuwe wind waait, maar wel een nieuwe drank.

Vroeger bestelde men: Duvel, Ename blond en Orval, nu is dat warme Cecemelk, Eskimo en Sportzot, met als gevolg, dat de discussies niet meer zo luidruchtig zijn de zondagmiddag.

Ik bedank ook vandaag Cary met zijn muziekband, met het vervoer in de huifkar, wat de verplaatsing en huldiging toch veel aangenamer maakt, dit met de zon in de rug.

Natuurlijk hierbij ook Marc, die eenmaal per jaar zijn tractor bovenhaalt.

Ik was bijna iemand vergeten, doch dat was een beetje met opzet, zijnde Philipe.

Verleden jaar was hij vergeten mij proficiat te wensen met mijn verjaardag, dit jaar was hij de eerste en daarom ben ik ook al zeer tevreden.

Zijn taak is moeilijk te omschrijven.

Hij is chauffeur, volger, mecanicien en bevoorrader en de laatste rit stond hij in voor de BQ, van 11 tot 16 uur.

De weinige keren dat hij afwezig is, stelt men in de groep al vlug de vraag, waar is Philipe, wat toch aantoont dat hij een belangrijke persoon is voor WTC Elst.

Hij werkt namelijk voor ons als freelancer en heeft geen contract.

Om die reden, dient hij ieder seizoen een examen af te leggen en dit jaar zag ik het moeilijk zitten.

Hij diende het hotel in Mons te verlaten, met een camionette van Eric, over een hellend vlak van 15%, met aan weerszijden slechts 2cm tussenruimte.

Vervolgens werd hij een beetje aan zijn lot overgelaten en diende hij door het drukke verkeer zich te begeven naar het station om uiteindelijk toe te komen op de plaats waar hij vertrokken was.

Als laatste wil ik nog iemand bedanken, die wegens zijn drukke agenda hier niet aanwezig kon zijn  namelijk onze engelbewaarder.

Dit seizoen waren er 2 kleine minpuntjes.

Het eerste was waarbij Dave tijdens een zondagrit, plots problemen kreeg met zijnen tikker.

Ik moet wel zeggen, dat hierbij Geert, de begrafenisondernemer, puik werk heeft geleverd door zijn ervaring en ervoor heeft gezorgd dat alles vlot is verlopen, met als resultaat, dat Dave hier vooraan aan tafel zit en geen fruitsap drinkt.

Een tweede maal was bij onze fietsrit naar de zee te Wenduine, toen wij plots achteraan een slag hoorden, 2 fietsers,2 fietsen op de rijbaan en een bidon in de lucht.

We waren er met zijn allen niet goed van

Na de wonden te hebben beoordeeld, reden we verder richting kust .

Bij onze aankomst stelden wij voor aan Johan om zich te laten onderzoeken in een kliniek en op dat moment kwam de uitbater van het restaurant bij ons en stelde in het Westvlaams aan Johan de vraag, wat ga je drinken, waarop hij onmiddellijk als antwoord ” een 33 ” gaf

Hieruit konden wij besluiten, dat hij geen hersenschudding had opgelopen

Het raadsel was wel dat de vliegende bidon nooit is uitgekomen.

Misschien heeft zijn engelbewaarder deze opgevangen.

Wat ik vooral moet bewonderen aan Johan, is het feit dat hij de dag nadien de wekelijkse zondagrit heeft uitgereden en als Olsalid moet ik toegeven dat dit een serieuze prestatie was

Ik heb dat daarom ook laten melden in de zondageditie van de keizerkrant.

Het was dit jaar een geslaagd seizoen, met 3 waardige kampioenen.

Voor de eerste maal werd een speciale prijs voorzien met de vermelding” net niet te laat”

Er waren een drietal kandidaten doch Eric heeft met bravoere deze vermelding in de wacht gesleept

De eerste rittenkampioen was bij de vrouwen

Het was een strijd tussen 2 nieuwkomers van de Cploeg, waarbij Anja met 1 rit meer, het haalde van Sabine. Proficiat Anja. Doe zo verder.

De tweede rittenkampioen was bij de mannen

Het was een spannende strijd tussen Peter en Johan waabij Peter het haalde,met 2 ritten meer

Hij reed er 33 en miste geen enkele keer

Hij is tevens kapitein van de Cploeg en na een minder gelukkig seizoen vorig jaar, men kan het vergelijken met de vorming van de  regering dit jaar, heeft hij de Cploeg met succes terug op de rails gezet.

Iedere zondagmorgen, wachtte hij zijn leden op.

Hij heeft als het ware een verjongingskuur ondergaan, door tijdens de ritten, naar alle verhalen te luisteren van de vrouwen en ik denk wel, dat hij bij zijn thuiskomst regelmatig hoofdpijn had

Proficiat Peter

Mijn rol als waarnemend voorzitter zit er op

Na 8 jaar na elkaar clubkampioen te zijn geweest, heb ik een waardige opvolger, zijnde voorzitter Wim

Hij klopte 2 ex kampioenen Guido en mezelf met 2 punten en het lag zeker niet aan onze zadel .

Hij heeft tevens het meeste km zijnde 2502  zoals de schepen voorlas maar ik ga er wel 2 km afdoen zijnde 2500 om reden, dat hij eens onmiddellijk is naar huis gefietst om bij zijn vrouw te zijn en wij geloven hem

In 2019 was hij ook al rittenkampioen..

Hij is in de groep gemakkelijk te herkennen als volgt:

kromgebogen op zijn stuur en

vermagerd.

In het peloton bemerk je eerst de grimassen op de gezichten, dan hoor je tandengeknars en op de vraag: voorzitter, we rijden 35 km per uur geeft hij als antwoord op zijn advokaats” we zitten al over de helft en het is mee wind”

Volgend seizoen is er voor u een nieuwe uitdaging.

U hebt namelijk 4 functies op uw fiets, zijnde deze van voorzitter, kampioen, kapitein en sponsor .

Wij hopen dat ge in de Vlaamse Ardennen blijft fietsen en niet naar New York uitwijkt

Proficiat voorzitter en succes.