09/09/2022 Rit 13 Santiago de Compostella – Viana do Castelo 178 km 1880 hm

Onze rustdag heeft ons echt deugd gedaan. De batterijen zijn weer “opgeladen”. De dag hebben wij goed kunnen invullen. Het was nu eens met de auto van Alex en Rita weg gaan. Een mooie uitstap naar het einde van de wereld in Finisterre. Vele pelgrims laten daar iets achter. Bv stuk kledij. Bij onze aankomst daar zat de lucht potdicht door de mist.

Gelukkig na een paar uur volledig open hemel en zon en konden we de zee en mooie rotskliffen vanop de heuvel van het schiereiland bewonderen. De namiddag werd aan bezoek aan Compostella zelf. En als echte bedevaarder sloten we de dag af met een viering in het imposante kathedraal. Het slingerende groot wierookvat dat praktisch tot aan het plafond vloog was een attractie. We hebben niet vergeten van een kaars aan te steken voor jullie.

Na de rustdag was het afwachten hoe de benen gingen aanvoelen. Maar uiteindelijk viel het bij René en mij goed mee.

Na enkele kilometers ging het vanuit de drukke stad vlug over naar de mooie natuur, waar het slingeren was door het landschap van Galicië. Het venijn zat hem nu niet in de staart maar wel bij het beging van de rit.

Onze benen deden wel even pijn. Na een 90-tal kilometer was het ergste voorbij. Nu ging het richting grens Spanje en Portugal. Al het derde land dat we aandoen zeg. Niet alleen in Vlaanderen en in Parijs-Roubaix zijn er kasseien, maar in Portugal doken die ook op. Niet René zijn geliefkoosd terrein. Na nog een aantal kilometers, was het afdalen via de kustdorpen naar ons hotel.

Misschien toch nog even het vermelden waard zijn de speciale begraafplaatsen met hun grote graftombes, die hier opvallen.

Nu op zoek gaan naar de lekker sardienen, waarvoor deze streek is gekend. Die moeten we toch eens hebben gesmuld.

Tot de volgende.