11/09/2022 Rit 15 Aveiro – Fatima 141 km 1207 hm

De rit van vandaag leek in het begin biljartvlak en bijgevolg wat minder aangenaam. Niet goed voor de rug in altijd diezelfde houding. Het was kilometers afmalen. Naar het einde toe toch wel reliëf en nog bijzonder lastig de laatste 45 km. Ja daar zal wat meer melkzuurvorming geweest zijn. Temperatuur vandaag maximaal 36 graden.

Onderweg waren we getuige van grote hoeveelheden vuil langs de weg. Zo’n mooi land, maar met het milieu laat het in deze streek te wensen over.

In Fatima aangekomen, stonden Rita en Alex, ons op te wachten. Er klonk applaus van hen. Yes we hebben het gehaald. En juist bij een terras.

Twee big beers werden in een mum van tijd naar binnen gewerkt. Nadien nog een bezoek aan het kathedraal, weliswaar niet zo indrukwekkend als in Compostella, in koerstenue. Het commerciële is in Fatima toch wel wat minder vonden we. Na ons bezoek ging het richting B&B in Minde. Een typisch Portugese woning en ingericht volgens de stijl hier. We werden er in de watten gelegd. Op onze overwinning hebben we ’s avonds toch nog enkele pinten naar binnen gekapt. Goed dat het erop zit, want morgen slecht weer. Voor ons wordt het een lange autorit naar huis.

Remco wint de Vuelta. Wij onze tour Brakel-Compostella-Fatima. Na 2472 km en 22139 hoogtemeters zijn we erin geslaagd om ons doel te bereiken.

En slechts één rustdag.

Gedaan met zalfjes smeren ter voorkoming van oververhitte voeten, openliggend achterwerk, verbrande huid. Gedaan met telkens opnieuw installeren voor een nieuwe overnachting en ’s morgens opnieuw alles de valies weer in.

Het is een onderneming waar veel voorbereiding is aan voorafgegaan. Dan eerst en vooral een dikke pluim op de hoed voor initiatiefnemer René, die er enorm veel energie heeft ingestoken. Met mij en onze begeleiders diverse samenkomsten gehad om alles verder tot in de puntjes uit te werken.

Onderweg werd er soms wel eens gejammerd en gevloekt. Wegen waren niet altijd zoals we het wilden. Soms dingen moeten corrigeren onderweg. Toch wat pech gehad ook. Maar ja deze hindernissen zullen er bij een bedevaarder bij horen zeker. Zo’n traject kan je niet gaan verkennen he.

En dan ontstaan, moeten we toegeven, bepaalde stressmomentjes met uitlatingen die ietsje scherper werden. Maar dat moet je dan met gezond verstand oplossen. En dat deden we dan ook.

Door het feit dat het aantal kilometers iedere dag hoog lag, was er niet zoveel tijd meer om veel extra’s te doen. We moesten jullie ook op de hoogte houden nietwaar.

Hopelijk was het ook een beetje leuk om ons te volgen via onze Live Track.

René en ik danken jullie voor jullie steun en attenties.

Tot misschien een volgende uitdaging.