01/09/2022 Montlieu-la-Garde – Onesse-Laharie 182 km 976 hm

Maria, Jozef en kindje Jezus overnachtten in een stal. Dat deden we ook.

Weliswaar in een oude hoeve waar stallen zijn omgetoverd tot toffe slaapgelegenheden met oud meubilair. Het had wel iets.

Na een tijdje fietsen vielen de wijnkastelen en ha wijnvelden direct op.

Nu weet ik ook vanwaar mijne goeie Pomerol komt. Toch wel indrukwekkend om er door te rijden. Ik wist niet dat mijn fietsmaker René ook de eigenaar is van zo’n domein. Duidelijk aangegeven.

Vele mooie vakantiehuisjes in deze streek. Misschien komt het er ooit eens van om die streek beter te gaan verkennen.

Plezierig en dan ook weer niet was het doortrekken van de Gironde. Ha sparrenbos in de as. Niet om aan te zien. En daartussen de huizen van de inwoners op enkele meters van die brandhaarden. Hebben die dan toch wel gelukt gehad zeg. Ja, die gaan een periode slapeloze nachten hebben gehad.

Richting de Landes (Moustey) kwamen we op een bepaald punt aan een beeld van een pelgrim en een steen met daarop de afstand nog te doen tot Santiago de Compostella. Voor de stappers dan. Daar stonden landgenoten uit Denderleeuw, die Brakel en omgeving goed kenden. Even een goede babbel gehad en dan in volle vaart naar ons verblijf van vanavond.

Vanaf morgen wordt het een ander verhaal, zou José De Cauwer zeggen. We trekken de bergen in en landen in Spanje. Het hardere werk kan beginnen.

Tot de volgende.

Eric.

31/08/2022 Rit 5 Le Vigeant – Montlieu-la-Garde 155 km 1453 hm

We verbleven in een leuk huisje met al het nodige comfort. Voor het ontbijt moesten we zelf zorgen. Dit deden Rita en Alex prima.

Dat had ook zo zijn voordeel. We konden reeds om 7u45 van start gaan.

We reden opnieuw via prachtige wegen. Een beetje te vergelijken met het reliëf dat wij hebben gelegen voor onze hoge Ardennen.

In Angoulême was het even een beetje moeilijk. De GPS volgen was geen gemakkelijke taak.

Na iets eten uit het vuistje vanmiddag zetten we onze tocht verder. We kregen al de wegwijzers richting Châtauneuf en Bordeaux in het vizier.

Dat deed ons direct denken aan de superwijnen van die streek. De druiven onderweg hebben we al geproefd en later toch wel een wijntje gaan drinken, denk ik.

Vandaag alweer pech voor onze René. Opnieuw lek. Nummer 4 ondertussen al. Wat een bedevaarder moet ondergaan.

De vele zonnebloemvelden waar we zijn langs gereden waren niet om aan te zien. Zijn die al uitgebloeid of kapot. Ook geen zaden daarin. Wij zijn geen kenners. Misschien weten jullie het.

Morgen rijden we langs Bordeaux en zo dieper richting Spanje.

Ons avontuur gaat verder!

Dag.

30/08/2022 Rit 4 Chouzy-sur-Cisse – Le Vigeant 182 km 1530 hm

Een nacht achter de rug met eentje van bliksem, gedonder en regen. Dit deed ons uiteraard toch wel een beetje wanhopen. Gelukkig was het over ’s morgens.

Na een 10-tal km lieten we de Loire achter ons liggen, gevolgd door een eerste kuitenbijtertje. We kwamen direct tot de constatatie hoe de benen aanvoelden. Niet zo echt super.

Nog langs en paar kastelen gereden en op en af via mooie landelijke wegen. We hadden direct in de mot dat het een niet te onderschatten rit zou worden.

De Loirestreek mag er zijn.

Pas na ongeveer 140 km kwamen we in een stad. Namelijk Chauvigny.

Vandaar was het nog een groot stuk de rivier La Vienne volgen.

Dat kerncentrales in Frankrijk nog altijd voor een groot deel voor de elektriciteit productie zorgen is wel duidelijk. We zijn er al een paar voorbijgereden.

Van pech blijft René niet gespaard. Opnieuw 2 lekke banden.

Het werd ook tijd dat we onze fiets even onder handen namen. Die heeft ook zijn verzorging nodig.

Maar we beseffen maar al te goed dat we gedoseerd verder onze ritten moeten rijden en dat rust ook belangrijk is. Maar dat laatste lukt niet altijd.

Groeten.

29/08/2022 Rit 3 Fontainebleau – Chouzy-sur-Sisse 170 km 660 hm

Gisteren  vergeten te vermelden dat we via de oostkant van Parijs zijn gefietst, waar we een stuk van de site van disneyland hebben kunnen bewonderen. Toch wel indrukwekkend. Echt een dorp op zijn eigen.

Vandaag ging het, bij op een moment een temperatuur van maximum 36 graden, richting ons verblijf van vanavond. Zweten en bijgevolg veel vochtverlies. Veel drinken en insmeren tegen de zon met hoge zonnecrème factor.

De eerste 60 km stuurde de gps ons langs banen doorheen grote velden waar grote sproeiers met water hun werk deden. Het was ook van dorpje naar dorpje. Dorpjes waar de tijd is blijven stilstaan. Praktisch niets te zien en zelf geen café om even te dorst te lessen. En daarbij kwam nog opnieuw die verdomde onverharde wegen. Eigenlijk een beetje teveel van het goede. Stukken om te mountainebiken. Maar goed we moeten volharden.

In één dorp belandden we ongelooflijk maar waar op een marktje. Nog heel wat te verkrijgen. Op een foto hierbij is te zien wat zoal. Ideaal geschenk om vriendin of vrouw te verrassen.

Vandaar ging het richting de grote steden, namelijk Orléans en Blois.

Orléans niet kunnen doorfietsen wat jammer was.

Vanaf Orléans was het grotendeels de Loire volgen. Wel mooi en heel wat trekkers tegengekomen met de fiets. Aan kastelen en huizen te zien toch niet de middenklasse die er woont.

Goed aangekomen in onze B&B vanavond en daarna nog een kort bezoekje aan Blois en de innerlijke mens versterkt. Het eerste wat we op een terras zeiden aan de serveerster was: On a soif.

Op naar morgen maar met minder goede weersvoorspellingen. Regen.

Groeten.

27/08/2022 Rit 2 Thourotte – Fontainebleau 154 km 778 hm

Een heerlijk ontbijt deze morgen met een piepende zon door het raam van het restaurant. Opnieuw een wind die uit de goede richting kwam. Meer moet de burger niet hebben om er opnieuw te kunnen tegenaan gaan.

De tocht ging in het begin richting Compiègne. Bekend van de start van Paris-Roubaix. Wel over brede fietspaden, maar oh zo hobbelig door de uitstekende boomwortels.

Niet goed voor de fiets, maar ook zeker niet goed voor onze prostaat.

Qua grintwegen niet zo erg als gisteren. Ik vraag mij af of de routeyou’s van deze wereld hun routes meer en meer gaan afstemmen op de gravelbikes. Maar goed dit terzijde.

Vandaag ook gereden door immens grote bossen. Genieten was het van al dat groen en de rust. De tocht ging ook voor een stuk langs kanalen..

Deze middag werden we opnieuw goed verzorgd door onze begeleiders.

Smullen maar en opnieuw krachten opdoen.

Daarna was het nog een 50-tal km tot onze eindbestemming. Al bij al viel de rit nog mee wat betreft moeilijkheid.

Na de verzorging nog even gaan proeven van de sfeer in Fontainebleau en nog het nodige vocht naar binnen gewerkt en de innerlijke mens versterkt. Ook een blik werpen op het indrukwekkende kasteel mocht niet ontbreken. Fontainebleau is zeker het bezoeken waard, maar wij natuurlijk geen tijd daarvoor en onze rust nodig. Zo moet het natuurlijk voor onze onderneming.

Groeten.

27/08/2022 Rit1 Elst-Thourotte 197km. 1.333hm.

De kop is eraf. Rit 1 zit erop.

De morgen had de haan van mijn buurman zijn wekker toch wel heel wat te vroeg laten aflopen. Rond 4u. Dus ik (Eric) ook te vroeg wakker natuurlijk.

Rond 7u30 was het verzamelen geblazen aan ons lokaal. Vrienden fietsers vergezelden ons voor een 50-tal km. Tot Peruwelz. Het kopwerk lieten ze aan ons over. Wij danken hen om ons uit te wuiven.

Vanaf Peruwelz was het aan ons alleen. Soms zaten we even in Strade Bianche toestanden. Een groot pluspunt was dat we de wind van achter hadden.

In Caudry stonden onze begeleiders Rita en Alex ons op te wachten voor de middagpauze. Leuk om met deze mensen op stap te zijn.

In de namiddag had René met een platte band af te rekenen. Deze moesten we tot 2 keer toe vervangen. Een klein stukje ijzer was niet opmerkt.

Toch wel eventjes gevloekt dan.

Maar verder is alles prima verlopen.

Rond 5 uur waren we al op onze eindbestemming. Vlug een douche genomen en gaan eten in het centrum van Thourotte.

Op naar rit 2.

Groeten.

WTC ELST start met een nieuw seizoen op zondag 13 maart 2022 en opent dit uitzonderlijk met een kleine wandeling van 5km in ELST, gevolgd door de algemene ledenvergadering in ons lokaal Taverne ‘ t Hoekske.

A, B en C verzamelen aan het lokaal om 9.00u voor de wandeling met een versnapering. Rond 10.30u gaat de algemene vergadering door.

Aansluitend volgt een receptie met partners en kinderen, die welkom zijn vanaf 11.30u. WTC ELST voorziet opnieuw een Breydelham broodje of alternatief veggie op de middag teneinde de maagjes te spijzen.

Sportieve groeten

Het bestuur

WTC Elst viert 40ste verjaardag en kampioenen van het seizoen met ludieke slotrit _ Foto _ hln.be

Na de werkvergadering van gisterenavond, besloten de Mallorcaboys, na een intensieve en geslaagde fietsweek, met toch tal van moeilijke klimmomenten, om de laatste fietsdag iets rustiger aan te doen.

Gezien Jo verkoos om een wandeling te maken en een boek te lezen, in deze prachtige omgeving, vertrokken we met ons drie, om onze sponser de 3 advocaten, alsnog een beetje eer aan te doen.

Het was terug zeer warm weer, 30 gr en fietsten we langs de kust naar de haven van Palma.

Het was toch wel eventjes slikken, van de rijkdom aan boten, dewelke daar aan de haven lag vastgeankerd.

De rit zelf bedroeg 30 km, zodat we juist aan 600 km kwamen, dewelke we hadden afgelegd, tijdens ons verblijf in Mallorca.

Op papier stond vermeld een fietsvakantie, maar daar heb ik niet veel van gemerkt.

Bij onze terugweg konden wij de wandelende Jo heropvissen en deden we langs het warme water, op het strand, een lange wandeling.

Na de wandeling, was ik wel een beetje verstrooid en merkte ik niet eens, dat ik mijn schoenen verkeerd had aangedaan, oud worden.

Vervolgens leverden wij met pijn in ons hart, onze gehuurde fiets af en dwaalden we nog even af, voor ons laatste avondmaal, in een Belgisch cafeetje.

Na het avondeten werden de laatste afspraken gemaakt om de terugreis vlot te laten verlopen.

Na deze prachtige en geslaagde fietsweek, wil ik toch nog een laatste nabeschouwing maken.

Ik wil Arvid en Jo nogmaals bedanken, voor de inspanningen dewelke ze hebben geleverd, om dit alles vlekkeloos te laten verlopen.

Willi en ikzelf, vertrokken elke dag in een zetel en dienden enkel te trappers rond te krijgen en op tijd iets te eten en te drinken.

We hadden dan nog de luxe dat Jo perfect de Spaanse taal machtig was, wat zeker een meerwaarde was.

Wat betreft het sportief gedeelte, hebben we geprobeerd Rambo Arvid het koersen zuur te maken, doch hij kreeg enkel het zuur in zijn mond, maar niet in zijn sterke stampers, een sterke beer.

Hij was op alle gebied de betere, chapeau.

De prijs van de strijdlust ging naar Willi, die met zijn pijnlijke schouder niet wou onderdoen en bewees dat hij over een sterkte wilskracht beschikt.

Soms moesten we wel bij de pinken zijn, want voor een grap was hij steeds te vinden.

Jo heeft meer dan zijn deel van het kopwerk gedaan, doch de opeenvolging van de zware ritten, brachten hem terug in mindere momenten.

Hij was parcoursbouwer en waterdrager en een enorme steun, door tal van keren te zeggen, niet vergeten te drinken.

Als oudste van de groep voelde ik mij super en was ik blij van met deze fietsvrienden dit alles te mogen beleven, waarvoor mijn dank. Jullie waren allen geweldig en gedienstig en in het bijzonder Willi, mijn kamergenoot, door hem in zijn slapen soms te wekken.

Na mijn fietsreis naar Rome en week in Mallorco, vertrek ik nu vrijdag naar Luxemburg om er de Gran Fondo Schleck van 160 km te fietsen.

Ik zal echt blij zijn, zondagvoormiddag terug met WTC Elst te fietsen om dit allemaal eens te laten zinken, met een Orvalke, bij Leentje en Michel

Vele groetjes en bedankt om mijn verslagen te lezen. 😍😍😍